ساعات صرف صبحانه و ناهار جزو ساعات کار به حساب نمی‌آید، البته چنانچه در کارگاهی از قبل رویه مورد عمل بر این قرار گرفته باشد که ساعت صرف صبحانه یا ناهار و یا شام جزء ساعت کار به حساب آید استمرار آن به عنوان عرف مستقر در کارگاه محسوب و کماکان باید اجرا گردد.
به گزارش کارگر ۲۴؛ با توجه به ماده ۱۵۱ قانون کار که در مورد حق ناهار کارگران است، کارفرمایان در کارگاه‌هایی که برای مدت محدود به‌منظور انجام کاری معین دور از مناطق مسکونی ایجاد می‌شوند، موظفند سه وعده غذای مناسب و ارزان‌قیمت برای کارگران خود فراهم کنند.
این سه وعده شامل وعده‌های صبحانه، ناهار و شام میشود که باید حداقل یک وعده از این سه وعده غذای گرم باشد. در غیر از شرایط مذکور در ماده ۱۵۱، الزامی به تأمین غذای کارگران برای کارفرمایان وجود ندارد. لازم به ذکر است که کارفرما میتواند وجوه مربوط به وعده‌های غذایی را از حقوق کارگران کسر نماید؛ اما کارگاه‌هایی که از قبل غذای کارگران را به‌صورت مجانی تأمین می‌کردند، باید به عرف ایجادشده پایبند بمانند.
آیا برای تعطیل کاری و جمعه کاری ساعت ناهاری کسر می شود یا خیر؟
– باتوجه به ماده ۵۱ که تعریف کرده ساعت کار عبارت از زمانی است که کارگر وقت و نیرو خودرا جهت انجام کار در اختیار کارفرما می گذارد لذا عدم احتساب ساعت ناهار در محاسبه اضافه کار می باشد چون در این زمان نه کار انجام می گردد نه وقت کارگر جهت انجام کار در اختیار کارفرما قرار گرفته است.
آیا کارفرما می تواند روزانه ۴۵ دقیقه از ساعت کار پرسنل بابت ساعت نماز و ناهار کسر نماید؟
– قانونا زمان صرف غذا و اقامه نماز جزء ساعت کار محسوب نمیشود مگر اینکه ( همانطورکه شما در توضیحات خود مطرح کردید ) در کارگاه شما از گذشته عرف بر این بوده که وقت نهار و نماز جزء ساعت کار شما بوده باشد ، دراینصورت اگر کارفرما قصد تغییر این شرایط را داشته باشد ، این کار ( باتوجه به اینکه تغییر در عرف کارگاه محسوب میشود ) میبایستی با اخذ موافقت اداره کار محل صورت بگیرد درغیراینصورت میتواند مورد اعتراض کارکنان قرار بگیرد.
کارگران شرکت ما برای صرف ناهار وخواندن نماز و کشیدن سیگار بایستی مرخصی بگیرند ، آیا این کار تخلف نیست؟
– به تعریف ماده ۵۱ قانون کار ، ساعت کار مدت زمانی است که کارگر نیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می دهد . لذا بدیهی است زمان صرف نهار و حتی اقامه فریضه نماز جزء ساعت کار محسوب نمی شود. تنها در ماه مبارک رمضان ، اگر زمان اقامه نماز ، یا صرف نمودن افطاری و سحری، به ساعت کار برخورد نماید کارفرما مکلف است مدتی را برای ادای این فرایض( جزء ساعت کار ) اختصاص دهد.
توضیح دیگر اینکه اگر در کارگاه شما از گذشته عرف بر این بوده که زمان صرف نهار و یا اقامه نماز جزء ساعت کار به حساب می آمده ، اکنون به عنوان عرف همان کارگاه محسوب میشود و نمیتوان آنرا بدون رضایت کارکنان حذف نمود. اما این که آیا کارفرمای شما میتواند این زمانها را راسا جزء مرخصی محسوب نموده و از مرخصی کارکنان کسر نماید نیز ، چنانکه از متن نامه ارسالی شما پیداست ، باید به ” توافق صورت گرفته با کارفرما ” رجوع کرد که درصورت بروز اختلاف ، تشخیص آن با مراجع حل اختلاف محل است.
